022. "Klocki szczęścia" Krzysztofa Andrijewa

 

Celem w życiu człowieka bardzo często jest szczęście. W pracy, w miłości czy w totku. Jednak jego osiągnięcie nie jest wcale takie proste jak się nam może wydawać. Zamiast cieszyć się z tego co jest, wciąż chcemy więcej. Radosne chwile ograniczamy we wspomnieniach do minimum, ale porażki długo i gorliwie przypominamy. Poradnik jak osiągnąć ten upragniony cel jest wiele, a ja właśnie zapoznałam się z jednym z nich o chwytliwym tytule „Klocki szczęścia”.

Krzysztof Andrijew, autor, z wykształcenia informatyk, jak sam lubi powtarzać „czynnie uprawia pisarstwo”. Inne jego dzieła to m.in docenione w konkursie pisma „Zwierciadło” fragmenty dziennika „Jak latawce” czy karykatura społeczeństwa w „Plemię Pępków Świata”. 

„Klocki” chociaż są niewielkich gabarytów przenoszą w sobie wiele treści. Poznałam zupełnie inną od mojej własnej, filozofię życiową, sposób patrzenia na świat i postrzeganie innych. Autor krok po kroku wprowadza nas w tajniki tytułowych „klocków”, podpowiada jak stosować je na co dzień, a także podaje zrozumiałe przykłady. Często padają historie z życia samego autora, co zmniejsza dystans między nim a czytelnikiem, mniej onieśmiela. Podobały mi się także nierzadkie odniesienia do kultury masowej. Do moich ulubionych należy przedstawienie typów motywacji, opierając się na dwóch, znanych kreskówkach – „Pomysłowym Dobromirze” oraz „Sąsiadach”. Myślę, że dzięki temu książka zyskała szersze pole odbiorców – skomplikowane kwestie zostały objaśnione w swojski sposób. 

Lektura nie posiada rozdziałów, a jedynie podtytuły, które, tak naprawdę, są dokończeniem myśli z poprzedniej części. Jest to dość ryzykowny zabieg, gdyż, co prawda, szybciej czyta się książkę (należę do osób, które lubią przerywać czytanie przy nowym rozdziale, a tu takowych nie było), z drugiej strony jednak brak ściśle wyznaczonych partii może zniechęcić mniej wprawnego czytelnika.

Jedyną wadę, którą znalazłam to uczucie, jakbym znalazła się na naukowym wykładzie. Precyzyjnie objaśnianie pojęcia silni czy skomplikowany, matematyczny żargon sprawiał, że przez niektóre części musiałam przebrnąć dwa razy. Na szczęście takich fragmentów jest mało i nie są zbyt długie. 

Polecam tą książkę wszystkim, którzy chcą zmienić coś w swoim życiu, a także tym, którzy po prostu chcieliby poznać nową filozofię życiową. 

Za książkę serdecznie dziękuję antykwariatowi Stara Dobra Książka:

 

Książkę zaliczam do aktualnego wyzwania trójki e-pik: literatura popularnonaukowa/naukowa.

 Zapraszam do głosowania w ankiecie na imię do wyzwania "O, mój imiennik!". Wyniki i inauguracja wyzwania już wkrótce!